Bu sebze cok kiymetli oldugu halde uzun bir süre önemi bilinmemistir. Patates 1530 yilinda Ispanyollar tarafindan Peru’da kesfedildikten sonra Ispanya ve Italya’ya getirilmistir.
Bitkinin toprak altinda bulunan yumrularidir.
Içerisinde su, karbon hidratlar, protidler, lipidler, minerallerden sodyum, kalsyum, fosfor, demir, manganez, bakir ve kükürt bulunur. Vitaminlerden az miktarda C ve K vitaminleri bulunur. Fakat patates B, B1, B6, pantothenique asidi ile folique asidi vitaminlerinden zengindir.
Faydalari:
Besleyici hazmi kolay ve kuvvet verici bir besindir. Seker
hastalarina verilir. Skorpit ve ülserli hastalara yedirilîr. Mide ve bagirsak ülserlerinin çabuk kapanmasini saglar.
Sismanlik, romatizma, skorpit, ülserlileri . hazimsiz olanlar, kabiz kalanlar, basurlular, ve son olarak ekmek yerine seker hastalari yiyebilirler.
Içten Kullanilisi:
Çig Patates Suyu: Günde 3-4 kez bir ay süre ile yarimsar bardak seker hastalari, mide ve bagirsak ülserlileri içebilirler. Bu suyun içine bal, havuç ve limon suyu da ilâve edilebilir. Bundan günde 2-3 kez yarimsar bardak diger hastalara da içirilmelidir.
Seker hastalari günde bir kilo patates yiyecek olurlarsa idrarda seker azaldigi gibi çok iseme ve çok su içme belirtileri de kaybolur, hastalarin genel durumlari da düzelir. Bunun nedeni patatesin içinde potas, manyezi, citrique ve malique asidlerinin bulumasindan ileri gelir.
Distan kullanisi
Patates nisastasi: Yaralar, yaniklar, bacak ülserleri, yilancik ve apselere distan vurulur.
100 gram patates nisastasi bir litre suya konur veya çig dogranmis patatesten yaki yapilarak yanik yara ve ülserler üzerine konur.